Τα SibeΜόρια (προφέρεται σιμπεμόρια) είναι ένα μουσικό σχήμα του οποίου τα μέλη ενώνει η φιλία, η όρεξη και το μεράκι για τη δημοτική μουσική. Τα μέλη της κομπανίας , που διαμένουν και δραστηριοποιούνται στο Αγρίνιο, αγάπησαν από μικρή ηλικία τη μουσική του τόπου τους και θέλησαν να την υπηρετήσουν, εντρυφώντας μάλιστα σε αυτή μέσω των σπουδών τους στο Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής.

Ακούγοντας κανείς το όνομα της κομπανίας  θα αναρωτηθεί τι σημαίνει και πως προέκυψε. «Η λέξη Σιμπεμόρια αποτελείται από δύο επιμέρους όρους. Το Σι μπεμόλ που σημάνει σι ύφεση. Τη θέση του μολ έχει αντικαταστήσει ο δεύτερος όρος, η λέξη Μόρια. Μόρια στη μουσική διάλεκτο είναι τα επιμέρους μικροδιαστήματα μεταξύ των φθόγγων. Πρόκειται δηλαδή για λογοπαίγνιο που ενώνει μια νότα (σι ύφεση) με τη λέξη μόρια που σημαίνει μουσικό μικροδιάστημα», εξηγούν τα μέλη της κομπανίας Βαγγέλης Ντζούφρας (τραγούδι-λαούτο), Κοσμάς Παπακωστόπουλος (κλαρίνο), Παναγιώτης Καμζέλας (βιολί) και Βασίλης Σκουμάντζος (κρουστά).

Το 2012 ο Κοσμάς,ο Βαγγέλης και ο Παναγιώτης,  ιδρυτικά μέλη της μπάντας, ως σπουδαστές στο Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής, που υπάγεται  στο ΤΕΙ Ηπείρου, αρχίζουν να παίζουν μεταξύ τους αγαπημένα δημοτικά τραγούδια από τον τόπο τους. Έτσι προκύπτει η επιθυμία για τη δημιουργία ενός σχήματος. Ξεκινούν να παίζουν σε διάφορες εκδηλώσεις, χοροεσπερίδες συλλόγων, μικρά γλέντια κ.α. Αφού αποκτούν τις πρώτες τους εμπειρίες αργότερα παίζουν σε γάμους, πανηγύρια, παραστάσεις χορευτικών συλλόγων εντός και εκτός Ελλάδας. Κάπως έτσι κάνουν τα πρώτα τους βήματα στο πατάρι της δημοτικής μουσικής. Στις αρχές του 2015 προστίθεται ως βασικό μέλος στην κομπανία ο Βασίλης Σκουμάντζος (κρουστός), όπου έρχεται να συμπληρώσει την βασική δομή του συγκροτήματος.

Τα SibeΜόρια εκπροσωπούν κυρίως το τοπικό ρεπερτόριο (Ξηρόμερο, Μεσολόγγι κ.α). αλλά και της ευρύτερης Ρούμελης. Λόγω των σπουδών τους στο Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής έχουν εντρυφήσει στο υπερτοπικό ρεπερτόριο και καλύπτουν τις απαιτήσεις του (Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρος, Θεσσαλία, Νησιά). Τα sibeμόρια τραγουδούν σε γάμους και εκδηλώσεις, ενώ ξεχώρισαν και κέρδισαν το χειροκρότημα όσων παρακολούθησαν τη φιλανθρωπική  εκδήλωση για το «Χαμόγελο του Παιδιού» που πραγματοποιήθηκε στο Μουσικό Γυμνάσιο Αγρινίου τον περασμένο Δεκέμβρη.

Στόχος τους, όπως εξηγούν, είναι να εκφράσουν όσο το δυνατόν καλύτερα το ρεπερτόριο της δημοτικής μουσικής του τόπου μας αλλά και άλλων περιοχών.

Πως προέκυψε η ενασχόλησή σας με την παραδοσιακή μουσική;

Όλοι μας είχαμε από μικρές ηλικίες τα μουσικά ερεθίσματα. Mεγαλώσαμε σε έναν τόπο με πλούσια μουσική παράδοση, τόσο σε επίπεδο ρεπερτορίου όσο και σε επίπεδο βιωμάτων (πανηγύρια). Επίσης η φοίτησή μας στο μουσικό σχολείο Αγρινίου μας έφερε σε άμεση επαφή με τα όργανα της μουσικής αυτής. Έτσι με το πέρασμα των χρόνων επικεντρωθήκαμε στην δημοτική μουσική.

Η είσοδός σας στο συγκεκριμένο τμήμα ήταν στους στόχους σας;

Αποτέλεσε πρώτη επιλογή σπουδών για όλους μας. Είναι ένα τμήμα με πλούσιο πρόγραμμα σπουδών σε ότι αφορά τη μουσική (Θεωρία μουσικής, εθνομουσικολογία, ρυθμολογία, τροπικότητα και εναρμόνιση κ.τ.λ.) και επικεντρώνεται καθεαυτού στη μουσική λαϊκή παράδοση.

- Σύμφωνα με την εικόνα που έχετε από συνομηλίκους σας , είναι πολλοί οι νέοι άνθρωποι που ασχολούνται σήμερα με την παραδοσιακή μουσική;

Ο όρος παραδοσιακή μουσική δεν είναι τόσο δόκιμος όσο ο όρος δημοτική μουσική. Ετυμολογικά η λέξη, δημοτικός, αναφέρεται στο δήμο-λαό. Είναι δηλαδή η μουσική του λαού, προήλθε από το λαό για το λαό. Παράδοση σημαίνει παραδίδω. Πήραν (οι προηγούμενες γενιές), παίρνουμε (εμείς), δίνουμε και έτσι η δημοτική μουσική, μέσω της παράδοσης, εξελίσσεται και υφίσταται ως ζωντανό στοιχείο του πολιτισμού μας.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ότι οι νέοι σε μεγάλο  ποσοστό ακούνε τη δημοτική μουσική και διασκεδάζουν με αυτή. Επίσης πολλοί νέοι μουσικοί ασχολούνται με αυτό το είδος της μουσικής. Σημαντικό ρόλο διαδραμάτισαν και διαδραματίζουν τα μουσικά σχολεία και οι μουσικές ακαδημαϊκές σχολές της χώρας μας. Επίσης, λόγω της ανάπτυξης των τεχνολογικών μέσων, η μουσική πληροφορία είναι πολύ πιο εύκολα διαθέσιμη στο ευρύ κοινό.

-Τι είναι αυτό που κατά την άποψή σας κάνει τη μουσική αυτή ξεχωριστή;

Όλες οι μουσικές έχουν κάτι το ξεχωριστό και εκπροσωπούν πολιτισμούς, κοινωνίες και σε κάποιες περιπτώσεις τοπικές παραδόσεις. Ένα από τα χαρακτηριστικά που την κάνουν να ξεχωρίζει είναι η οργανολογική δομή της δημοτικής ορχήστρας με κυρίαρχο όργανο το κλαρίνο (στην Ηπερωτική Ελλάδα. Σε άλλες περιοχές βιολί, λύρα…) . Επίσης σημαντικό στοιχείο είναι το ρεπερτόριο τόσο σαν μουσική όσο και σαν ποιητικό κείμενο. Το ρεπερτόριο δηλαδή είναι ανθρωποκεντρικό και εκφράζει την καθημερινή ζωή του ανθρώπου (έρωτας, ξενιτιά, θάνατος, ηρωισμός). Η ίδια η θεματολογία του είναι αυτή που κάνει το δημοτικό τραγούδι διαχρονικό. Η ίδια η αντοχή του δημοτικού τραγουδιού στο χρόνο είναι αδιάψευστος μάρτυρας της ποιότητάς του.    Ένα ακόμη χαρακτηριστικό είναι η σχέση μεταξύ μουσικού και χορευτή-ακροατή. Υπάρχει μια ιδιαίτερη σχέση αλληλεπίδρασης που βασίζεται στο βίωμα και τον αυθορμητισμό. Αυτό που κάνει επίσης ξεχωριστή τη δημοτική μουσική είναι η έκφραση των τοπικών ιδιωμάτων. Ίδια μουσικά κομμάτια επιτελούνται και χορεύονται διαφορετικά από τόπο σε τόπο, διαγράφοντας έτσι την υποκουλτούρα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των περιοχών.

-Ποιο είναι το μήνυμά σας σε όσους θέλουν να ασχοληθούν επαγγελματικά με αυτό το είδος μουσικής;

Η ενασχόληση με τη δημοτική μουσική για κάποιον που έχει μεράκι και όρεξη είναι ωραίο πράγμα. Η επαγγελματική όμως ενασχόληση χρειάζεται πολύ κόπο. Χρειάζεται μελέτη, υπομονή και επιμονή, γιατί αργεί κανείς να δει τα αποτελέσματα των προσπάθειών του. Βέβαια δε θεωρούμε ακόμη τους εαυτούς μας φτασμένους καλλιτέχνες. Η μουσική και η πρόοδος έχει αρχή αλλά όχι τέλος. Το να διασκεδάζεις τον κόσμο, να δημιουργήσεις κέφι ανεξάρτητα από τη δική σου διάθεση δεν  είναι το πιο εύκολο πράγμα. Απαιτεί συνδυασμό γνώσης, ταλέντου, επαγγελματικής συνείδησης.

Η σελίδα του στο facebook στο σύνδεσμο  https://www.facebook.com/Simpemoria/